Als persoonlijk begeleider bij het Leger des Heils ziet Peter Hasselman uit Katwijk steeds meer eenzaamheid. Daarom zet hij graag Buddies van Herberg Thuis in. “Als Buddie voeg je veel meer toen dan je zelf denkt.”

Het Leger des Heils wint Peters hart in 1996 in Bosnië, waar hij als medewerker van European Christian Home Organizations for the Services (ECHOS-home) werkt. “Dat stond onder leiding van het Leger des Heils Londen. De filosofie van Majoor Bosshardt sprak mij aan: ‘God dienen is mensen dienen, mensen dienen is God dienen.’ Later werkte ik als vrijwilliger in een inloopcentrum in Amsterdam. Daar hoorde ik verhalen van gewone mensen, die ooit een opleiding en een huis hadden gehad, maar waren vastgelopen in het leven. En nu kwamen een maaltijd halen. Ik dacht: dit kan iedereen overkomen. Ook mij. Dat was echt een eyeopener. Mede door deze en andere situaties besloot ik sociaal werker te worden.”

Als persoonlijk begeleider loopt hij met mensen mee die wel wat extra hulp kunnen gebruiken. Het traject van verlies naar herstel boeit Peter uitermate. “Iedereen is bij ons welkom, we sluiten niemand uit. We willen elk mens zien door de ogen van Jezus, met ontferming. Ik kom bijvoorbeeld veel mensen tegen die financieel in de knel zitten, bijvoorbeeld ze hun baan zijn verloren of zijn gescheiden. Samen gaan we dwars door de papierwinkel en regelgeving heen, op zoek naar een stukje stabiliteit. Ik kan het niet voor ze doen, ze moeten het zelf doen. Maar ik kan er wel zijn en luisteren. Ieder mens heeft gaven en talenten, die ze soms zelf nog moeten ontdekken. Hoe mooi is het om daar samen naar te speuren?”

Trillend en bezweet

Peter krijgt een glimlach van oor tot oor als hij een voorbeeld noemt. “Een deelnemer – want zo noemen wij onze cliënten – was zo angstig, dat hij niet eens boodschappen durfde te doen. Dus vroeg ik of hij mij wilde begeleiden naar de winkel. Hij bleef buiten staan om een ‘peukie’ te doen, terwijl ik de boodschappen deed. Tot mijn verrassing stond hij op een dag naast mij in de supermarkt. Helemaal trillend, het zweet op zijn voorhoofd. ‘Ik wil mijn boodschappen zelf uitzoeken’, zei hij. Het was niet het eindpunt, maar wel een stap op weg. En daar word ik heel blij van.”

In zijn Regioteam werkt men ambulant als persoonlijk begeleider voor volwassenen of als gezinscoach. “We werken individueel bij onze deelnemers thuis, maar vinden elkaar op kantoor. Door de jaren heen heb ik geleerd dat je het als professional vooral niet alleen moet doen. Maar dat je de samenwerking moet zoeken; met collega’s, ketenpartners en het netwerk van een deelnemer. Is er een vader, moeder, broer, zus, vriend of buurvrouw waar ze een beroep op mogen doen? Is die er niet, dan ontstaat er vaak een diepe eenzaamheid. Een gat dat ik als professional ook niet zomaar kan vullen. Dan kan het inzetten van een maatje of Buddie een geweldige uitkomst zijn.”

In het weekend

Via zijn netwerk en de lokale krant komt Peter in aanraking met Herberg Welgelegen. “Ik zag dat daar ruimte was voor re-integratie. Een deelnemer wilde graag in de keuken werkte en dat lukte. De passie waarmee de professionals en vrijwilligers hun werk doen is zo gaaf om te zien. Dus toen ik hoorde over Herberg Thuis, was ik direct enthousiast. Een Buddie kan namelijk iets aanvullends bieden, wat ik als professional niet altijd kan bieden. Die kan er zijn op het moment dat ik en mijn collega’s er niet kunnen zijn. Een keer in het weekend, of op onze gezamenlijke vrije dag.”Al snel vraagt Peter een Buddie aan voor een deelnemer. “Wat ik zo mooi vind, is dat de Buddies zich voorstellen op de website van Herberg Thuis. Toen ik een van de omschrijvingen las, wist ik dat deze Buddie helemaal paste bij de wensen van mijn deelnemer. Direct vanaf de kennismaking ging het gesmeerd! Zij kwam gewoon zonder opsmuk. Zij is zij, hij is hij en het klikte gewoon. Natuurlijk had ze een stukje toerusting gekregen vanuit Herberg Thuis. Maar tegelijkertijd mag elke Buddie zichzelf blijven. Ze sloot totaal aan bij de deelnemer, die zich al snel veilig voelde. De Buddie is intussen verhuisd, maar het contact is er nog. Het is niet ‘uit het oog, uit het hart’.”

Stukje veiligheid

Peter noemt het feit dat de service lokaal én betaald is als grote pluspunten. “Het maakt de drempel om een Buddie in te zetten een stukje kleiner. Je verplicht elkaar tot iets en mag elkaar daarop bevragen. Degene die wordt betaald weet: Ik moet mijn werk goed doen. En degene die hulp ontvangt mag zeggen: Ik heb het liever anders. Bij eventuele klachten kun je terugvallen op de organisatie erachter. De Buddies zijn gescreend en getraind. Dat geeft een stukje veiligheid.”

Peter verwacht dat services als die van Herberg Thuis in de toekomst alleen maar belangrijker en noodzakelijker worden. Hij beveelt het inzetten van Buddies dan ook van harte aan bij collega-zorgprofessionals. “Het tekort in de zorg wordt steeds groter en de indicaties zijn niet echt groot. Daar moet je het mee doen als organisatie. Soms wil je zoveel meer bieden, maar je hebt te maken met een systeem en een kostenplaatje. Als Leger des Heils geloven wij sterk in het idee: Als je een netwerk kunt uitbouwen voor een deelnemer die dat echt nodig heeft, dan is dat alleen maar aan te bevelen.”

Schakel
“Als professional kan ik niet garanderen dat mijn deelnemers zonder crisis door het leven gaan. Maar ik kan er wel iets aan toevoegen. Dat doe ik onder andere door een Buddie in te zetten. Die luistert naar het verhaal van de ander. Die helpt bij de boodschappen. Dan voeg je ontzettend veel toe, veel meer dan je zelf denkt. Je bent een schakel in het geheel. Samen het goede te zoeken voor die ander: ik geloof dat je daarmee levens redt.”